woensdag 18 mei 2016

Keuzes, keuzes


Willen jullie een echo om het nog te zien? Wat? De vraag van de gynaecoloog overvalt me volkomen. Ik dacht dat het moest, nog een echo. Ik had nog helemaal niet bedacht of ik dan wel of niet ging kijken. Ik zou het wel zien als het zover was en dan kon ik altijd nog mijn ogen dicht doen. Maar nu moet ik dus zelf kiezen wat ik wil. Daar had ik even geen rekening mee gehouden.

We staan in het smalle gangetje tussen de echokamer en het kantoor van de gynaecoloog. En nu moet ik dus in een paar seconden de beslissing maken of we linksaf de echokamer ingaan en nog een keer naar ons dode kindje gaan kijken of dat we meteen rechtsaf het kantoor van de gynaecoloog ingaan. Ik weet echt niet wat ik moet kiezen en raak bijna in paniek. Ik hoor mijn man zeggen dat een echo van hem niet hoeft en eigenlijk lijkt mij dat ook het beste.

We lopen achter de gynaecoloog aan die in haar kantoor vertelt wat de opties zijn. Afwachten tot het vanzelf komt, opwekken met pillen, of een curettage waarbij ze onder sedatie de hele boel schoonmaken. Ze legt ons de voor- en nadelen van de drie opties uit, maar onze keuze was eigenlijk al gemaakt voordat we hier binnen stapten. We gaan voor optie nummer drie, haal het er maar zo snel mogelijk uit, dan kunnen we weer verder.

Ik had stille hoop dat het voor het weekend nog weggehaald kon worden, maar ze zitten helemaal vol vandaag en morgen. 'Gelukkig' kan ik na de pinksterdagen meteen ingepland worden.
Ik moet een vragenlijst invullen en er moet bloed afgenomen worden. En dan is het vijf dagen wachten.....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten