zondag 24 juni 2018

Lucky number six?


Mijn blik glijdt langs de klok en ben me ineens erg bewust van de tijd. Het is donderdagochtend, half 12. Ik zit in kantoor achter mijn computer en ineens ben ik me overal heel bewust van. Mijn ademhaling versnelt en mijn hart begint harder te kloppen. Nog 30 minuten. 30 minuten alles of niets. In mijn hoofd herhaal ik een aantal keer het mantra: 'niet bellen, niet bellen, niet bellen'. 

Ik probeer afleiding in mijn werk te zoeken, wat eigenlijk best aardig lukt. Maar de klok blijft toch mijn aandacht een beetje trekken. Ik stuur mijn moeder een berichtje, toch fijn als je de zenuwen een beetje kunt delen. En dan, is het ineens vijf over twaalf. Yes! Niet gebeld, de terugplaatsing gaat door.

Ik pak mijn spullen, zeg mijn collega's gedag, ga langs huis om me even op te frissen en Michael op te halen en dan gaan we weer op weg naar Amsterdam. Voor terugplaatsing nummer zes alweer. Ik heb er echt zin in. De laatste keer is nu alweer bijna een jaar geleden en we zijn allebei zo klaar om weer door te gaan!

Aangekomen bij het ziekenhuis, weten we precies waar we moeten gaan zitten. Het letterlijke wachtbankje, voordat je op het figuurlijke wachtbankje komt te zitten. Het wachten duurt even, maar ik heb mijn werktelefoon mee, zodat ik lekker wat mails kan lezen en beantwoorden, dus de tijd vliegt voorbij.

En dan gaan we de routine weer in. Kleding uit, sexy ziekenhuisjurk aan, haarmutsje op en sokjes aan. In de stoel klimmen, namen noemen en namen controleren. Dan de echo, alles ziet er goed uit (yes!) en eendenbek erin.

En dan, dan komt het enige moment wat geen routine wordt en ook nooit zal worden. Op het grote scherm, zien wij ons mooie embryokindje. Een prachtig klompje cellen dat meteen na ontdooien goed is gaan doordelen. Op het moment dat het geplaatst wordt, stuur ik zoveel mogelijk warmte en liefde naar mijn buik.

Lief kindje, je bent zo welkom, blijf je bij ons deze keer? Wij zijn er klaar voor, meer dan anders, nu nog zoveel meer.

2 opmerkingen:

  1. Spannend zeg!! Ik duim keihard mee!! Eerste ww zit er gelukkig al op nu op naar broedweek nummer 2 van hopelijk 40 weken!

    BeantwoordenVerwijderen