vrijdag 10 maart 2017

Defect



6 februari 2017

Het is officieel, voor het geval mijn lijf dacht dat ik het nog niet zeker wist, laat hij me nu weten dat hij echt defect is. Ik heb het hele weekend zoveel bloedverlies gehad, de miskraam van vorig jaar was er niks bij. Gisteravond kwam er ook nog hevige, continue buikpijn bij en vanmorgen had ik verhoging. Dit is niet goed, dit is echt niet goed.


Ik bel het ziekenhuis op om mijn zorgen uit te spreken. Na overleg met de gynaecoloog word ik teruggebeld met de mededeling dat ik even langs moet komen die middag.


Aangekomen in het ziekenhuis doe ik mijn verhaal nog een keer bij de gynaecoloog en vervolgens maakt hij een echo. Op de echo zijn eigenlijk weinig bijzonderheden te zien. De eierstokken zijn wat vergroot en er zit een klein beetje vocht achter de baarmoeder. Hier moeten we ons echter geen zorgen om maken, want dit is hoogstwaarschijnlijk het gevolg van de punctie twee weken geleden. Wel geeft de gynaecoloog aan dat ik voor de zekerheid even bloed moet laten prikken om de ontstekingswaarden na te laten kijken.


Ik klim uit de stoel en kleed me weer aan. Als ik het hokje uitkom, zie ik een plas bloed onder de behandelstoel liggen en ril eventjes. Ze zeggen altijd dat gynaecologen wel wat gewend zijn, maar toch vind ik het smerig.

We lopen nog even naar het kantoor van de gynaecoloog en ik vraag of het nog nodig is om de zwangerschapstest te komen doen die over vier dagen gepland staat. Hij geeft aan dat dit nog steeds moet, ondanks dat het meer om een formaliteit gaat. We kunnen na al het bloedverlies wel stellen dat ik niet zwanger ben. Ja daar ging ik zelf ook wel vanuit.


De volgende ochtend word ik gebeld door het ziekenhuis, uit de bloedafname blijkt dat mijn ontstekingswaarden verhoogd zijn. Ondanks dat ik er niet blij mee ben dat ik weer een ontsteking heb, ben ik wel opgelucht, want het is wel een verklaring voor de klachten. Ik vraag waar de ontsteking zit, maar dat weten ze niet. Ik krijg antibiotica voorgeschreven die ik 's middags bij de apotheek op kan halen.


Omdat ik op mijn werk ben, haalt mijn man de antibiotica op en door wat hij me daarna vertelt, raak ik een beetje in de war. Ik krijg twee soorten antibiotica voor 15 dagen. En in de fax van het ziekenhuis aan de apotheek staat dat het om een ontsteking in het kleine bekken gaat. Oké, dat snap ik dan niet helemaal, want vanuit het ziekenhuis werd gezegd dat de locatie niet bekend was.

Omdat de klachten in de loop van de nacht verergeren en omdat ik duidelijkheid wil, bel ik de volgende dag de poli gynaecologie weer op. Dat de klachten niet afnemen, komt omdat de antibiotica pas na een paar dagen begint te werken. Oké dat snap ik wel. Maar dan zit ik nog met het vraagstuk over de locatie van de ontsteking. Ik heb mijn grote vriend google weer eens geraadpleegd en als het echt om een ontsteking in het kleine bekken gaat, vind ik dat eerlijk gezegd best heftig. Onvruchtbaarheid kan hier namelijk een gevolg van zijn. Niet dat ik nu zo vruchtbaar ben, maar ik zit er ook niet op te wachten dat de situatie nog meer verslechtert.

De assistente pakt mijn status erbij en geeft aan dat er echt geen locatie van de ontsteking genoteerd staat. Als ik haar vraag hoe het kan dat dit dan wel in de fax naar het ziekenhuis vermeld staat, kan ze mij hierop geen antwoord geven.

Over twee dagen heb ik wegens de formaliteit van de zwangerschapstest al een telefonisch consult met de gynaecoloog gepland staan,  en ze vraagt of ik zo lang kan wachten met het stellen van mijn vragen. Ik vind het allang weer best en ben er alweer een beetje klaar mee, dus geef aan dat dit prima is en dat ik het dan wel hoor. Maar terwijl ik de telefoon ophang, ben ik er nog steeds niet helemaal gerust op.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten