donderdag 3 augustus 2017

Het was maar een droom



12 juni 2017

Een test met twee streepjes, hij is positief! Mijn ouders zijn erbij en we vallen elkaar in de armen. Ik bel mijn broertje en schoonzusje in Noordwijk en binnen een minuut zijn ze er. We lachen en huilen met zijn allen, wat een feest! Zie je nou, uiteindelijk komt het allemaal wel goed! En dan word ik wakker..... Het was maar een droom.

Verward kom ik overeind. Jeetje zeg, wat een rotdroom, het leek zo echt allemaal. Waarom moet ik dit nu weer dromen? Nog een beetje slaperig stap ik uit bed om te douchen en daarna vertrek ik naar het ziekenhuis. Mijn ontbijt sla ik vandaag een keertje over, want ik heb echt geen trek in eten. Het lijkt wel of er een steen in mijn maag ligt.

In het ziekenhuis lever ik mijn urine in en dan ga ik weer terug naar huis om op het telefoontje te wachten. Het telefoontje met heel goed of heel slecht nieuws. De afspraak is dat er tussen 11.00 en 13.00 uur gebeld wordt. Ik houd er rekening mee dat het 13.00 uur wordt, dan valt het alleen maar mee als ze eerder bellen.

Om 11.15 uur gaat de telefoon. En het is slecht nieuws. Het embryo is niet blijven plakken. Ik ben niet zwanger. Vol verdriet hang ik de telefoon weer op. Het was zo mooi geweest. Michael is vandaag jarig en ik had hem zo graag het mooiste cadeau dat er bestaat gegeven. Maar het mag weer niet zo zijn.....

We besluiten samen om het advies van de arts in het VU ter harte te nemen en te gaan voor een paar maanden rust. Met de gynaecoloog in Den Helder spreek ik af dat ik lucrin ga gebruiken om in de kunstmatige overgang te gaan. Deze moet via een injectie in de buik toegediend worden, dus dat kan ik zelf doen. Dat vind ik toch prettiger dan dat iemand anders de spuit in mijn bil zet.

In juli heb ik een MRI scan gepland staan en in augustus krijgen we de uitslag. Maar eerst nu even helemaal niets. Nu gaan we de tijd nemen om alles even te laten bezinken en vooral om mijn lichaam de hoognodige rust te geven. En ook al vind ik alles wat gaat gebeuren best spannend, stiekem kijk ik er ook wel een beetje naar uit.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten