'Onzichtbaar zichtbaar'

20 december 2015

'De volgende foto in de serie 'onzichtbaar zichtbaar'. Patty straalde een kalmte uit, maar na een gesprek gaf ze aan, dat ze eigenlijk van binnen schreeuwt. De strijd tussen de emoties heb ik vastgelegd in deze foto.'

Deze tekst heeft de fotografe gebruikt om het resultaat van mijn fotoshoot voor haar serie 'onzichtbaar zichtbaar' te omschrijven.

Enkele weken geleden zag ik een oproep op de Facebook pagina 'Onzichtbaarziek'. Er was een oproep geplaatst van een fotografe die op zoek was naar mensen met een onzichtbare ziekte voor het maken van een fotoserie. Ik hoefde geen seconde na te denken en was meteen ontzettend enthousiast. Naast dat het me persoonlijk een hele gave ervaring leek, is dit de manier om endometriose en andere onzichtbare ziekten een gezicht te geven.

Ik heb meteen een email gestuurd, waarvan ik hoopte dat mijn enthousiasme zou overkomen. Al snel kreeg ik een email terug met een uitnodiging. De fotoshoot zou plaats gaan vinden in Leiden, mijn geboortestad.

En daar sta ik nu dan, met toch behoorlijk wat zenuwen. Ik heb totaal geen ervaring als model, waar ben ik aan begonnen?

De deur gaat open en ik kijk in de opgewekte ogen van de fotografe. Alhoewel mijn zenuwen er nog steeds wel een beetje zijn, voel ik me wel meteen op mijn gemak. Zowel de fotografe als haar huis stralen een rust uit.

Ze vraagt wat ik wil drinken en ik geef aan dat ik wel thee lust. Als ze vervolgens vraagt welke thee ik graag drink en een grote la opentrekt, raak ik bijna in extase. Er liggen minstens 50 busjes verse thee in een georganiseerde la, elk busje gelabeld om aan te geven welk soort thee erin zit. Alle zenuwen vallen spontaan van me af en ik kies voor een heerlijke herfstthee.

Ik loop achter haar aan, de trap op. Voordat we beginnen, stelt ze me wat vragen over waarom ik mee wil doen. Ik vertel haar een samenvatting van mijn hele verhaal en dan beginnen we. Een beetje onwennig ga ik op de kruk zitten.

Ik geniet volop van de hele fotoshoot en probeer me goed te concentreren. De fotografe reageert positief, wat mijn zelfvertrouwen goed doet. Ik geniet met volle teugen en bedenk me dat ik zonder die rottige endometriose hier toch mooi niet had gezeten.

Na afloop zegt de fotografe dat ze tevreden is over het resultaat en dat ze denkt dat er wel mooie foto's tussen zullen zitten.

Een paar dagen later zie ik ineens mijn foto op Facebook voorbij komen. Ik staar er enkele seconden naar en krijg een grote lach op mijn gezicht. Wat een prachtige foto en wat heeft ze het mooi omschreven. Wat ben ik blij dat ik dit mee heb mogen maken, wat een geweldige ervaring!

Bovenstaande foto is gemaakt door Noraly Oonk van NO photos.
Facebook: https://www.facebook.com/noralyoonkphotos
Website: http://noralyoonk.com